شعری درباره زندگی تقدیم مهتاب


سرنوشتمان چنین بود مابادنیاامدیم دنیابامانیامد

قانون توتنهایی من است وتنهایی من قانون عشق

گفت رندی در رسای زندگی             گاه فخر است وگهی شرمندگی


گاه شیرین است مانند عسل             گاه اشک از دیده آرد چون بصل


گاه پرجنجال وگاهی بی صداست             گاه گاهی مجلس شور و صفاست


گاه همچون بار غم بر قلبهاست             گاه دیگر با وفا گه بی وفاست


گاه پست است چون جو دانه ای             گاه چون پرواز یک پروانه ای


گاه چون موجی کف آلود و خشن             گاه همچون راه رفتن روی شن


گاه آرام و متین و ریشه دار             گاه خشم آلود و تند و بی قرار


گاه بر وفق مراد مردم است             گاه سوزان همچو نیش کژدم است


لیک باید ساخت با این زندگی             حال ناداری ست یا دارندگی



نظرات شما عزیزان:

نام :
آدرس ایمیل:
وب سایت/بلاگ :
متن پیام:
:) :( ;) :D
;)) :X :? :P
:* =(( :O };-
:B /:) =DD :S
-) :-(( :-| :-))
نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه:





نوشته شده در شنبه 13 آبان 1391برچسب:,ساعت 8:46 PM توسط ادم وحوا| |


Power By: LoxBlog.Com